domingo, 11 de marzo de 2018

8 DE MARZO, DÍA DA MULLER

@s argalleir@s das letras conseguimos que tod@s @s nos@s compañeir@s participasen na actividade que tiñamos preparada para este día. Non sabiamos que ía ser un día tan especial, nin con tanta sona! Alegrámonos  que se deran conta que a MULLER forma parte da sociedade e que sen elas, PÁRASE O MUNDO!  
RESPECTO, DEREITOS E IGUALDADE PARA TODOS E TODAS  é o que nos move dende sempre. Por iso comezamos a lembrar a importancia deste día para recoñecer o papel da muller no mundo en que vivimos. 
Puxémonos en marcha para realizar a figura que elaboramos conxuntamente. Interpretamos a música que tantas lembranzas nos trae..., e puxémoslle voz ao poema que eliximos. 
Aínda que nos faiou a tecnoloxía  ( o dron non funcionou para gravar), conseguimos facer o que xa imaxinades vós. 




Deixámosvos coas fotos do que fixemos. 








Tamén en espazo aberto: 




Imaxinades o que intentamos lembrar coa participación de todos e todas nós, non si? 
A actividade estivo acompañada da música que interpretaron Elvira, Sofía, Adela e Álvaro. Lembráronnos esa cantiga de berce que nos transmite unha mensaxe dende hai moitos anos e que nós recollemos hoxe, porque o froito sementado xermolou e dicimos moi alto:  NON MÁIS SILENCIO, NIN INXUSTIZAS. IGUALDADE!  


Icía púxolle voz ao poema de Xohana Torres que eliximos para ler ese día.   

PENÉLOPE

                   Declara o Oráculo:

                                                        "Que a banda do solpor é mar de mortos,
                                                         incerta, última luz, non terás medo.

                                                         Que ramas de loureiro erguen rapazas.
                                                         Que cor malva se decide o acio.

                                                         Que acades disas Patrias a vendima.
                                                         Que amaine o vento, beberás o viño.

                                                         Que sereas sen voz a vela embaten.
                                                         Que un sumario de xerfa polos cons.

     Así falou Penélope:

                                                         Existe a maxia e pode ser de todos.
                                                         ¿A que tanto novelo e tanta historia?

                                                         EU TAMEN NAVEGAR"

Aínda que nós berraramos alto e forte, todos e todas: NÓS TAMÉN NAVEGAR !


Agardamos que este día deixe de ser lembrado, porque iso suporá que A MULLER conseguiu o que é de seu. 



No hay comentarios: